ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ

Η ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ ΣΗΜΕΡΑ

Σήμερα η μεταποίηση είναι πολλά παραπάνω απο την απλή μετατροπή της πρώτης ύλης σε τελικό προιόν. Η σύγχρονη μεταποίηση είναι ένα πολύπλοκο σύστημα που διαπνέεται απο μοντέρνες αξίες, έχει πολλαπλές επιδράσεις γύρω της και διαφορετικούς συντελεστές. Απαιτεί τεχνοκρατικό σχεδιασμό και εξειδικευμένα συστήματα διοικησης ωστε να ολοκληρωθεί με επιτυχία κάθε κύκλος παραγωγής.

Η μεταποίηση
σήμερα

  • ΑΞΙΕΣ

    • ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ

      Κάθε σύγχρονη βιομηχανική επιχείρηση οφείλει να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες της κοινωνίας και να λειτουργεί με γνώμονα την εταιρική υπευθυνότητα. Αυτό προϋποθέτει τη δέσμευση, υιοθέτηση και εφαρμογή αρχών και αξιών με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές και πρότυπα σε τέσσερεις βασικές κατευθύνσεις: σεβασμός και προστασία του Περιβάλλοντος (μείωση περιβαλλοντικού αποτυπώματος, ανακύκλωση…), Κοινωνία και τοπικές κοινότητες, Ανθρώπινο Δυναμικό (δικαιώματα εργαζομένων, ίσες ευκαιρίες, ανθρώπινα δικαιώματα), Αγορά (διαφάνεια, αξιοπιστία, τιμολογιακή πολιτική, τήρηση κανόνων ανταγωνισμού). Ειδικότερα στην Ευρώπη, η βιομηχανία λειτουργεί εντός του πλαισίου του Ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου το οποίο ενσωματώνει τους πιο ισχυρούς κανόνες όσον αφορά την προστασία του περιβάλλοντος, των εργαζομένων, των καταναλωτών και των επενδυτών καθώς και εν γένει τη διαφάνεια λειτουργίας.

    • ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ

      Η αξιοπιστία αποτελεί άυλη αξία που αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη σημασία για το κύρος, τη φήμη και την εικόνα μιας βιομηχανικής/μεταποιητικής επιχείρησης στο σύγχρονο ανταγωνιστικό περιβάλλον. Η αξιοπιστία κατακτιέται μέσα από τη διαρκώς βελτιούμενη ποιότητα των προϊόντων, την ποιότητα και τη συνέπεια της εξυπηρέτησης των συναλλασσομένων, τις καλές εργασιακές σχέσεις, τη συνετή διακυβέρνηση, την οικονομική ευρωστία της επιχείρησης, τη διαφάνεια, την ειλικρίνεια στην εταιρική επικοινωνία αλλά και την κοινωνική/περιβαλλοντική υπευθυνότητα με ανοικτό και ειλικρινή διάλογο με όλους τους ενδιαφερόμενους.

    • ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

      Η προστασία του περιβάλλοντος και η μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος βρίσκεται στον πυρήνα της στρατηγικής εταιρικής ανάπτυξης των σύγχρονων βιομηχανικών/μεταποιητικών επιχειρήσεων. Η προστασία των φυσικών πόρων, η μείωση της κατανάλωσης ενέργειας και της χρήσης πρώτων υλών και γενικότερα ο περιορισμός κάθε περιβαλλοντικής επίπτωσης με δράσεις που στοχεύουν στην ελαχιστοποίηση της ρύπανσης και την εξοικονόμηση ενέργειας μέσω της ενσωμάτωσης νέων τεχνολογιών αποτελούν ζητήματα απόλυτης προτεραιότητας για μια σύγχρονη βιομηχανία, τόσο για λόγους εξορθολογισμού και αποδοτικότητας, όσο και για λόγους συμμόρφωσης στις αρχές της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης. Απώτερος στόχος (και επίσημη πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης) είναι μεταξύ άλλων η μετάβαση σε μία κυκλική οικονομία, όπου όλα τα παραπροϊόντα και απόβλητα επαναχρησιμοποιούνται, ελαχιστοποιώντας τον περιβαλλοντικό αντίκτυπο.

    • ΠΟΙΟΤΗΤΑ

      Η ποιότητα αποτελεί κεντρική αξία και επιδίωξη για κάθε βιομηχανία που δραστηριοποιείται σήμερα στις διεθνοποιημένες αγορές. Η ποιότητα αφορά στα προϊόντα που διατίθενται στην αγορά καθώς και στα χαρακτηριστικά όλων των σχετικών υπηρεσιών (πληροφόρηση, εξυπηρέτηση, συνέπεια). Συχνά η ποιότητα ρυθμίζεται μέσω τεχνικών προδιαγραφών και κανονισμών ενώ απαιτείται και πιστοποίηση των προϊόντων ή και των διαδικασιών. Οι βιομηχανίες σήμερα εφαρμόζουν ολοκληρωμένες στρατηγικές ποιότητας με σύνθετα συστήματα και διαδικασίες ποιοτικού ελέγχου που καθιστούν τον έλεγχο και τη βελτίωση της ποιότητας καθημερινή επιδίωξη και ουσιαστικό μέρος της παραγωγικής διαδικασίας.

  • ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ

    • ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ

      Ο μετασχηματισμός («μεταποίηση») των πρώτων υλών της φύσης για τη δημιουργία αγαθών, εργαλείων, προϊόντων και κατασκευών που βελτιώνουν τη ζωή του, αποτελεί επιδίωξη αλλά και ικανότητα σύμφυτη στο ανθρώπινο είδος (από την εποχή του homo sapiens) Η ικανότητα παραγωγής αγαθών και προϊόντων, συνεχώς καλύτερων και πιο προσιτών σε ευρύτερα τμήματα του κοινού, αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί βασικό μοχλό προόδου, βελτίωσης της ποιότητας ζωής και κοινωνικής ευημερίας. Η καθημερινή μας ζωή εξαρτάται από αναρίθμητα τέτοια προϊόντα. Αποστολή της μεταποίησης είναι η συνεχής βελτίωση της ποιότητας ζωής με τη διάθεση προϊόντων καινοτόμων, ποιοτικά καλύτερων, με περισσότερες δυνατότητες και σε πιο προσιτό κόστος.

    • ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ

      Η μεταποιητική βιομηχανία είναι από τους μεγαλύτερους εργοδότες της χώρας σε άμεσες θέσεις εργασίας. Συνυπολογίζοντας τις έμμεσες επιπτώσεις σε όλη την αλυσίδα δραστηριοτήτων που επηρεάζεται από τη βιομηχανία (προμήθεια πρώτων υλών και ενδιάμεσων προϊόντων, δίκτυα πωλήσεων, logistics, ζήτηση άλλων υπηρεσιών κλπ) καθώς και την ευρύτερη επίπτωση στην οικονομία από τα εισοδήματα που παράγει άμεσα ή έμμεσα η μεταποίηση, η συνολική επίπτωση της μεταποίησης στην απασχόληση ανέρχεται σε 1,2 εκ θέσεις εργασίας, ήτοι περίπου το 31% της συνολικής απασχόλησης. Πέραν της σημαντικής ποσοτικής διάστασης, η μεταποίηση παρέχει κατά κανόνα πιο σταθερές και καλύτερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας, απαιτεί ανθρώπινο κεφάλαιο μεγαλύτερης εξειδίκευσης, δημιουργεί προοπτικές καριέρας και συμβάλλει στην ανάσχεση του brain drain.

    • ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ / ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΣΟΔΑ

      Η συνεισφορά της μεταποίησης στην οικονομία είναι ιδιαίτερα σημαντική λόγω πολύ σημαντικών πολλαπλασιαστικών επιπτώσεων: κάθε 1 ευρώ προστιθέμενης αξίας που παράγεται από τη μεταποίηση προκαλεί τριπλάσια συνολική επίπτωση στην οικονομία, με αποτέλεσμα το συνολικό αποτύπωμα της μεταποίησης να αντιστοιχεί περίπου στο 31% του ΑΕΠ της χώρας. Επιπλέον η μεταποίηση συμβάλλει καθοριστικά στα δημόσια έσοδα με την άμεση συνεισφορά της να ανέρχεται σε 3,4 δις ευρώ ετησίως, ενώ η συνολική επίδραση (συνυπολογίζοντας την έμμεση και προκαλούμενη επίδραση) στα δημόσια έσοδα ανέρχεται σε 11,1 δις ευρώ ετησίως.

    • ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

      Η μεταποιητική βιομηχανία συμβάλλει καθοριστικά στην περιφερειακή ανάπτυξη και την αποκέντρωση, δημιουργώντας οικονομικές ευκαιρίες, παράγοντας πλούτο και προσφέροντας σταθερή απασχόληση αποκεντρωμένα και σε τοπικό επίπεδο. Ενδεικτικά είναι τα στοιχεία από τη μελέτη του ΙΟΒΕ (στοιχεία 2016) σύμφωνα με τα οποία στη μεταποίηση οφείλεται η παραγωγή του 50% του προϊόντος (ΑΕΠ) της Στερεάς Ελλάδας, το 46% του προϊόντος της Πελοποννήσου και το 37% του προϊόντος της Κεντρικής Μακεδονίας. Επίσης, στη μεταποίηση οφείλεται περισσότερο από το ήμισυ της απασχόλησης στην Στερεά Ελλάδα, περισσότερο από το 46% της απασχόλησης στην Πελοπόννησο και το 36% της απασχόλησης στην Κεντρική Μακεδονία. Οι μεταποιητικές επιχειρήσεις στηρίζουν και ενδυναμώνουν τις τοπικές κοινωνίες και μέσα από τις δράσεις Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης που αναπτύσσουν στις περιοχές όπου δραστηριοποιούνται.

    • ΔΗΜΙΟΥΡΓΊΑ - ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ

      Η μεταποίηση αποτελεί δύναμη διάχυσης της προόδου και καινοτομίας στην κοινωνία. Εκδημοκρατίζει τα επιτεύγματα της ανθρώπινης δημιουργίας και γνώσης κάνοντάς τα προσιτά σε μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού και εξοικειώνει την κοινωνία με την τεχνολογική πρόοδο. Για να πετύχει αυτήν την αποστολή της, επενδύει πολύ σημαντικά ποσά σε έρευνα και ανάπτυξη για την παραγωγή νέων και καλύτερων προϊόντων καθώς και για τη μείωση του κόστους τους, δημιουργώντας αντίστοιχες ευκαιρίες απασχόλησης . Ενδεικτικά, το 36% των συνολικών δαπανών έρευνας και ανάπτυξης στην Ελλάδα προέρχεται από τη μεταποίηση (αν και η μεταποίηση αντιστοιχεί μόνο στο 8% του ΑΕΠ).

  • ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

    • ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

      Η μεταποίηση απαιτεί γνώση, εμπειρία και εξειδίκευση, συλλογική προσπάθεια, συνεχή συνεργασία διαφορετικών ομάδων και ειδικοτήτων, Για το λόγο αυτό, το ανθρώπινο κεφάλαιο είναι ακόμα πιο σημαντικό σε μια μεταποιητική επιχείρηση. Σ’αυτό βασίζεται η εύρυθμη λειτουργία των γραμμών παραγωγής, η ασφάλεια, η ποιότητα, η απόδοση αλλά και η τεχνολογική ανάπτυξη και καινοτομία. Όραμα και προϋπόθεση επιτυχίας της Βιομηχανίας είναι η προσέλκυση και προσωπική ανάπτυξη εργαζομένων με δεξιότητες, κατάρτιση και υψηλού επιπέδου εξειδίκευση, ήθος, αξίες, ικανότητα συνεργασίας, εταιρική κουλτούρα αλλά και διαφορετικότητα. Σε αυτό το πλαίσιο, ενθαρρύνεται η πρωτοβουλία, εκμάθηση, σταθερότητα και η ποιότητα, τόσο απαραίτητες για την καινοτομία και για την παραγωγή συνεχούς και υψηλής αξίας προϊόντων.

    • ΣΧΕΔΙΟ & ΤΕΧΝΟΓΝΩΣΙΑ

      Η μεταποίηση αποτελεί μια σύνθετη οικονομική δραστηριότητα μεσο-μακροπρόθεσμου χαρακτήρα καθώς κινητοποιεί επενδύσεις και πάγια μεγάλης αξίας. Η δραστηριοποίηση στη μεταποίηση προϋποθέτει σχέδιο που ξεκινά από το όραμα της επιχείρησης για το μέλλον και το πώς τοποθετείται στην αγορά, εξειδικεύεται σε στρατηγική καθώς και σε επιμέρους στόχους. Από την αρχική επιχειρηματική ιδέα έως το στάδιο της επιτυχούς εφαρμογής απαιτείται ένα ευρύ φάσμα διαφορετικών τεχνογνωσιών που καλύπτουν όλες τις πτυχές που συνθέτουν την μεταποιητική δραστηριότητα: από τη μελέτη του ανταγωνισμού και των αγορών (σε διεθνές, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο), τις πρώτες ύλες και τη διαθεσιμότητά τους, την παραγωγική διαδικασία και τις σχετικές τεχνολογίες, έως το marketing, τα δίκτυα πωλήσεων, τα logistics, την τελική διάθεση του προϊόντος στις αγορές και την ανακύκλωσή του.

    • ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ / ΚΕΦΑΛΑΙΑ

      Η μεταποίηση περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο κλάδο της οικονομίας συνεπάγεται μεγάλες επενδύσεις οι οποίες με τη σειρά τους, απαιτούν κεφάλαια σημαντικού ύψους. Πέραν των ιδίων κεφαλαίων της επιχείρησης, οι βασικές πηγές εξεύρεσης κεφαλαίων είναι το τραπεζικό σύστημα, οι αγορές χρήματος και τα χρηματιστήρια. Το κόστος της χρηματοδότησης επηρεάζει σημαντικά την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη της επένδυσης. Το κόστος επηρεάζεται από τη φύση και την κατάσταση της εταιρείας, τις προοπτικές επιχειρηματικής επιτυχίας, τις συγκυρίες στις αγορές χρήματος, τη λετιουργία του τραπεζικού συστήματος και τον πολιτικό κίνδυνο (country risk). Μια επιτυχημένη στρατηγική προϋποθέτει γνώση, αξιολόγηση και αξιοποίηση όλων των δεδομένων και δυνατοτήτων, ώστε να επιτευχθεί επαρκής χρηματοδότηση με το χαμηλότερο δυνατό κόστος και το βέλτιστο συνδυασμό ιδίων/δανειακών κεφαλαίων.

    • ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ / R&D

      Η καινοτομία είναι ο στόχος κάθε παραγωγικού οργανισμού. Στη μεταποίηση η καινοτομία είναι κορυφαία προτεραιότητα και ζωτική προϋπόθεση για να παραμένει ανταγωνιστική μια επιχείρηση και να στέκεται επάξια στον εγχώριο και διεθνή ανταγωνισμό. Η προσπάθεια για συνεχή βελτίωση όλων των παραμέτρων της παραγωγής (κόστος, ποιότητα, χαρακτηριστικά, έγκαιρες παραδόσεις, και οργάνωση) είναι ο πυρήνας της στρατηγικής Έρευνας & Ανάπτυξης μιας βιομηχανίας. Επιβάλει η καινοτομία να αποτελεί μέρος της καθημερινότητας κάθε πτυχής της μεταποιητικής δραστηριότητας. Η καινοτομία ξεκινά με ιδέες, πειράματα, δοκιμές και υλοποιείται με βελτιώσεις και επενδύσεις. Στην καινοτομία υπάρχει πάντα ο παράγοντας του ρίσκου, αλλά και η προοπτική για μια πιο ανταγωνιστική και ευημερούσα παραγωγή.

  • ΠΟΛΥΠΛΟΚΟΤΗΤΑ

    • ΚΛΙΜΑΚΑ

      Η «βιομηχανοποίηση» σηματοδότησε το πέρασμα στη δυνατότητα παραγωγής σε μεγάλη (ή και μαζική) κλίμακα αγαθών με τα ίδια σταθερά τεχνικά χαρακτηριστικά και με χαμηλότερο κόστος. Το κόστος της επένδυσης και του εξοπλισμού αποσβένεται μέσω του μεγάλου όγκου της παραγωγής, ενώ ακόμα και λίγα λεπτά διαφορά στο μοναδιαίο κόστος παραγωγής μπορούν να καθορίσουν αν μια δραστηριότητα είναι ανταγωνιστική και βιώσιμη. Στην Ευρώπη παράγονται ετησίως 15 εκ. αυτοκίνητα (70.000 αυτοκίνητα την ημέρα, το ισοδύναμο μιας αυτοκινητοπομπής μήκους 300 χλμ κάθε μέρα), ενώ παγκοσμίως κατασκευάζονται 1,5 δις κινητά τηλέφωνα το χρόνο. Χωρίς τη μαζική κλίμακα της παραγωγής, τα προϊόντα αυτά θα ήταν προσιτά μόνο στους πιο εύπορους πολίτες.

    • ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΑΓΟΡΕΣ

      Σε αντίθεση με τις υπηρεσίες που είναι συχνά τοπικού ή εθνικού χαρακτήρα (λόγω γλώσσας, εθνικών ιδιομορφιών, ή ανάγκης εγγύτητας, κλπ) τα βιομηχανικά προϊόντα είναι κατά κανόνα διεθνώς εμπορεύσιμα (“tradable goods”) –μπορούν να εξαχθούν αλλά και να εισαχθούν προς και από τις διεθνείς αγορές. Η μεταποίηση είναι κατά συνέπεια συνεχώς υπό την πίεση του διεθνούς ανταγωνισμού και αποτελεί όρο επιβίωσης να εξελίσσει συνεχώς τα προϊόντα της και τις μεθόδους παραγωγής για να παραμένει ανταγωνιστική. Οι εξαγωγικές επιδόσεις μιας χώρας αποτελούν βασικό στοιχείο για την ευρωστία μιας οικονομίας, τη δημιουργία πλούτου και θέσεων απασχόλησης.

    • ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΑΞΙΑΣ

      Ένα σύγχρονο βιομηχανικό προϊόν κατά κανόνα εμπεριέχει υλικά και εξαρτήματα που έχουν παραχθεί από πολλές (έως και δεκάδες) διαφορετικές επιχειρήσεις σε διαφορετικές χώρες. Η σύγχρονη βιομηχανική παραγωγή μεγάλης κλίμακας έχει οργανωθεί γύρω από παγκόσμιες αλυσίδες αξίας όπου πολλές επιχειρήσεις από διαφορετικές χώρες συνεισφέρουν ως προμηθευτές υλικών και ενδιάμεσων προϊόντων στο τελικό προϊόν που διατίθεται στους καταναλωτές στην αγορά. Τα σύγχρονα αυτά οικοσυστήματα επιχειρήσεων περιλαμβάνουν και παρόχους υπηρεσιών προς τη βιομηχανία, μεταξύ άλλων και λόγω της συνεχώς βαθύτερης ενσωμάτωσης της ψηφιακής τεχνολογίας στις σύγχρονες παραγωγικές διαδικασίες, καθιστώντας όλο και πιο δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ βιομηχανίας και ορισμένων υπηρεσιών.

    • LOGISTICS

      Η μεταποίηση προμηθεύεται πρώτες ή δεύτερες ύλες και ενδιάμεσα προϊόντα με βάση τα οποία παράγει αγαθά που διατίθενται είτε στις αγορές των τελικών καταναλωτών (consumer goods) είτε σε άλλες επιχειρήσεις προς χρήση στη δική τους παραγωγική διαδικασία (B2B). Το σύνολο των εν λόγω υλικών (εισροές και εκροές της μεταποίησης) πρέπει να διακινηθεί και να αποθηκευτεί προσωρινά. Τα κόστη διακίνησης και αποθήκευσης επιδρούν στο τελικό κόστος και εν τέλει στην ανταγωνιστικότητα μιας επιχείρησης και εξαρτώνται από την ύπαρξη μιας ανταγωνιστικής αγοράς logistics, σύγχρονων και συνδυασμένων υποδομών μεταφορών καθώς και τη διαθεσιμότητα χώρων αποθήκευσης.

    • ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

      Η βιομηχανία λειτουργεί κατά κανόνα σε ένα ρυθμιστικό περιβάλλον πολύ πιο σύνθετο και απαιτητικό από τις υπηρεσίες καθώς πλήθος υποχρεώσεων ρυθμίζει τη λειτουργία της, πέραν των υποχρεώσεων συμμόρφωσης που ισχύουν για κάθε οικονομική οντότητα (εργατική νομοθεσία, φορολογική νομοθεσία, εταιρικό δίκαιο). Η βιομηχανία διέπεται από πρόσθετες υποχρεώσεις σχετικές με το περιβάλλον, την υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων, ή ακόμα και τα παραγόμενα προϊόντα και τους κανόνες διάθεσής τους στην αγορά. Στην περίπτωση διενέργειας εξαγωγών, πρέπει να ληφθούν επίσης υπόψη οι υποχρεώσεις ρυθμιστικής συμμόρφωσης για το διεθνές εμπόριο (τελωνεία, διασαφήσεις, anti-dumping,….) καθώς και αυτές που διέπουν τις εκάστοτε αγορές διάθεσης των προϊόντων (προδιαγραφές, πιστοποιήσεις, σήματα,…).

  • ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ

    • ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΟ ΣΧΈΔΙΟ

      Το επιχειρηματικό Σχέδιο στην Μεταποιητική Βιομηχανία είναι το απαραίτητο προκαταρκτικό στάδιο προκειμένου να εξασφαλισθεί και να ελεγχθεί η βιωσιμότητα της επιχειρηματικής ιδέας. Προσδιορίζει καταρχήν την τοποθέτηση στην αγορά με το είδος των προϊόντων και την εμπορευσιμότητά τους, τους λόγους για τους οποίους θα τα επιλέξει κάποιος καταναλωτής, το διαφορετικό στοιχείο που προσφέρουν, τις ανάγκες της αγοράς που πρόκειται να καλύψουν, το κοινό στο οποίο απευθύνονται τα προϊόντα. Περιγράφει και αναλύει όλες τους συντελεστές κόστους (κόστος επένδυσης, κόστος παραγωγής, ενεργειακό κόστος…), το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης, τις χρηματοοικονομικές απαιτήσεις, τις ανάγκες σε εισροές και ανθρώπινο δυναμικό, και τέλος τις προβλέψεις των πωλήσεων.

    • ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ

      Η αδειοδότηση αποτελεί βασικό προκαταρκτικό στάδιο σε σχεδόν όλα τα σχέδια βιομηχανικής παραγωγής. Βασική διάσταση της αδειοδότησης αφορά συνήθως τη συμμόρφωση προς τους κανόνες προστασίας του περιβάλλοντος, ωστόσο κατά περίπτωση η αδειοδότηση αφορά και άλλες πτυχές (υγιεινή και ασφάλεια, πολεοδομικοί κανόνες,…). Σε ορισμένες κατηγορίες αγαθών και αγορές, η αδειοδότηση μπορεί να αφορά και στο ίδιο το προϊόν που διατίθεται στην αγορά.

    • ΕΠΕΝΔΥΣΗ

      Το σχετικά μεγάλο ύψος των απαιτούμενων επενδύσεων αποτελεί δομικό χαρακτηριστικό της βιομηχανίας. Για το λόγο αυτό, οι επενδύσεις συνιστούν κεντρική επιχειρηματική απόφαση και απασχολούν το πιο έμπειρο προσωπικό μιας επιχείρησης, συχνά και τους ίδιους τους μετόχους. Αφορούν κατά κανόνα σε εγκαταστάσεις και μηχανήματα, συστήματα παραγωγής, logistics κλπ. Κάθε μεταποιητική εταιρεία αξιολογεί πιθανά και εναλλακτικά επενδυτικά σχέδια, εξετάζοντας τρέχοντα και μελλοντικά στοιχεία των προϊόντων, των αγορών, των τεχνολογιών, των ανθρώπινων πόρων, των δυνατοτήτων χρηματοδότησης, των τάσεων, του επιχειρηματικού περιβάλλοντος κ.α. Εκτός από τις μεγάλες επενδύσεις σε γραμμές παραγωγής, μια επιτυχημένη βιομηχανία συνεχώς επενδύει σημαντικούς πόρους στην αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό των υφισταμένων μηχανημάτων και λοιπών παγίων.

    • ΔΟΚΙΜΕΣ - ΕΝΑΡΞΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

      Με την ολοκλήρωση μιας επένδυσης, ξεκινά η φάση των επαληθεύσεων και της δοκιμαστικής παραγωγής. Η φάση αυτή είναι σημαντική καθώς επιτρέπει τις τελικές ρυθμίσεις που θα καθιστούν εφικτή την έναρξη της παραγωγής με την απαιτούμενη παραγωγικότητα και απόδοση. Η δοκιμαστική φάση αφορά στον έλεγχο της αποδοτικότητας του μηχανολογικού εξοπλισμού, των συστημάτων διοίκησης και διαχείρισης, του πλάνου εκμετάλλευσης αλλά και του ίδιου του παραγόμενου προϊόντος (τεχνικά χαρακτηριστικά και ποιότητα καθώς φυσικά και το κόστος).

  • ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

    • ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

      Μια Βιομηχανική επιχείρηση πρέπει να συνδυάζει τους διάφορους συντελεστές παραγωγής, ώστε να παράγει ποιοτικά προϊόντα με το βέλτιστο κόστος, με χρονική συνέπεια και ευελιξία ανάλογα με τη ζήτηση και τις τάσεις της αγοράς καθώς και με όσο το δυνατόν μικρότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Για να επιτευχθούν οι στόχοι αυτοί, είναι αναγκαία η υιοθέτηση εφαρμογή σύγχρονων μεθόδων οργάνωσης και συστημάτων διοίκησης, καθώς και των αντίστοιχων ψηφιακών εργαλείων, σε όλο το εύρος της εσωτερικής λειτουργίας μιας μεταποιητικής επιχείρησης (διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού, σχέσεις με πελάτες, διοίκηση παραγωγής, αποθέματα και διαχείριση υλικών,…).

    • ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ

      Κρίσιμη λειτουργία σε μια μεταποιητική επιχείρηση είναι η συνεχής παρακολούθηση, αξιολόγηση και διαχείριση όλων των οικονομικών δεδομένων που αφορούν στη λειτουργία της, την παραγωγική διαδικασία καθώς και τις πωλήσεις της. Η λειτουργία αυτή αφορά στη διαχείριση των κεφαλαίων της επιχείρησης και την αποτύπωση της κίνησής τους, την ανάλυση των αποτελεσμάτων, περιλαμβανομένων και των ρυθμιστικών υποχρεώσεων αναφοράς (Λογαριασμός Αποτελέσματος, Ισολογισμός, Χρηματικές Ροές), ενσωματώνοντας τις πληροφορίες και τα σχετικά στοιχεία από όλες τις μονάδες της επιχείρησης, αλλά και από την αγορά. Κρίσιμα πεδία είναι επίσης η διαχείριση των οικονομικών κινδύνων, η κοστολόγηση, η σύνταξη ετήσιων προϋπολογισμών, η διαχείριση διαθεσίμων, η στρατηγική δανεισμού σε σχέση με τα ίδια κεφάλαια της εταιρείας καθώς και η διαχείριση των φορολογικών υποχρεώσεων.

    • ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΡΙΣΚΟΥ

      Το ρίσκο είναι αναπόσπαστο στοιχείο κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας. Στη βιομηχανική παραγωγή, το ρίσκο και η διαχείρισή του αφορά σε όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων της εταιρείας. Οι βασικές κατηγορίες κινδύνων είναι οι παραγωγικοί κίνδυνοι (αστοχίες υλικών και εξοπλισμού, ζημιές, απώλειες…), οι χρηματοοικονομικοί κίνδυνοι (πιστωτικός κίνδυνος, συναλλαγματικός, διακύμανσης τιμών και επιτοκίων…), η Υγιεινή και Ασφάλεια (ατυχήματα…), η Αστική Ευθύνη και ο πολιτικός κίνδυνος (country risk). Στα παραπάνω πρέπει να προστεθούν εξωτερικοί παράγοντες, όπως οι μεταβολές στις αγορές, στις τεχνολογίες, οι οικονομικοί κύκλοι, γεωπολιτικοί παράγοντες κλπ. Η επιτυχής διαχείριση των κινδύνων προϋποθέτει τη συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων μονάδων (παραγωγή, εμπορία, ανθρώπινοι πόροι, οικονομικές και νομικές υπηρεσίες, ΙΤ …).

    • IT / INDUSTRY 4.0

      Η μεταποίηση υπήρξε από τους πρωτοπόρους κλάδους στην χρήση και ενσωμάτωση των εργαλείων της ψηφιακής επανάστασης. Η σύγχρονη μεταποίηση βασίζεται όλο και περισσότερο σε προηγμένα ψηφιακά συστήματα για την επίτευξη μεγαλύτερης παραγωγικότητας, καλύτερης ποιότητας, χαμηλότερου κόστους, μεγαλύτερης συνέπειας καθώς και για τη βελτίωση πολλών άλλων σημαντικών παραμέτρων ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας.
      Η τάση αυτή ενισχύεται με την 4η βιομηχανική επανάσταση που συνίσταται στην εμβάθυνση και ενσωμάτωση πλήθους διαφορετικών τεχνολογιών σε έξυπνα και ευέλικτα διασυνδεδεμένα συστήματα. Η διασύνδεση των δικτύων, μηχανημάτων και προϊόντων με κυρίαρχα στοιχεία την προωθημένη ρομποτική, την τεχνητή νοημοσύνη, τους εξελιγμένους αισθητήρες, την επεξεργασία δεδομένων μεγάλου όγκου, την ψηφιακά ελεγχόμενη παραγωγή, και τις φορητές συσκευές δημιουργούν νέα δεδομένα για τη μεταποίηση, προσφέροντας πολύ σημαντικές νέες δυνατότητες στην παραγωγή και στην ανάπτυξη καινοτομίας.

    • MARKETING / ΠΩΛΗΣΕΙΣ

      Αφορά τη στρατηγική προώθησης των προϊόντων της Βιομηχανίας, που εξασφαλίζει την επίτευξη των στόχων της. Προϋποθέτει ανάλυση των δεδομένων της αγοράς (ανταγωνιστές, μερίδια αγοράς, ανάγκες πελατών κλπ.) και των χαρακτηριστικών του προϊόντος. Ενσωματώνει γνώση και πληροφορία από τους τομείς της τεχνολογίας, της οικονομίας, της στατιστικής, της ψυχολογίας, και κάθε επιστήμης που μπορεί να συνδέεται με την παραγωγή και την κατανάλωση. Μια επιτυχημένη στρατηγική θα συνδυάσει όλα τα παραπάνω, για να συμβάλλει όχι μόνο στην προώθηση, αλλά και στην ανάπτυξη του προϊόντος. Η εν λόγω ανάλυση καταλήγει με την παραγωγή υλικού το οποίο θα χρησιμοποιηθεί για να πεισθεί ο πελάτης να αγοράσει το προϊόν, το σχεδιασμό προωθητικών ενεργειών καθώς και του τρόπου με τον οποίο τα στελέχη των πωλήσεων θα προσεγγίσουν τους πελάτες.

  • ΚΥΚΛΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

    • ΠΡΩΤΕΣ ΥΛΕΣ

      Πρωταρχικό στοιχείο για τη βιομηχανική παραγωγή οποιουδήποτε προϊόντος είναι η ύπαρξη των κατάλληλων πρώτων υλών. Οι πρώτες ύλες καθορίζουν κόστος, ποιότητα και αξιοπιστία παραγωγής (με το χρόνο παράδοσής τους). Η έννοια της πρώτης ύλης είναι αρκετά ευρεία και έχει πολλές ιδιαιτερότητες. Πολλές φορές τα προϊόντα μιας βιομηχανίας αποτελούν τις πρώτες ύλες για άλλες. Η παραγωγή των πιο πολλών βιομηχανικών προϊόντων προϋποθέτει την ανάγκη περισσοτέρων της μιας πρώτων υλών, που είναι όλες απαραίτητες προκειμένου σε κάποια φάση της παραγωγικής διαδικασίας να ενσωματωθούν στο τελικό προϊόν.

    • ΠΑΡΑΓΩΓΗ

      Αποτελεί τον πυρήνα της Βιομηχανίας με τη δημιουργία αγαθών προς κατανάλωση με σεβασμό στις κοινωνικές συνθήκες και στο περιβάλλον. Η διαχείριση της ασχολείται με τον προγραμματισμό και τον έλεγχο των διαδικασιών, έτσι ώστε η παραγωγή να κινείται ομαλά και αποδοτικά εξασφαλίζοντας την τήρηση των απαραίτητων ποιοτικών προδιαγραφών. Οι συντελεστές της παραγωγικής διαδικασίας είναι το ανθρώπινο δυναμικό, ο μηχανολογικός εξοπλισμός, οι μέθοδοι παραγωγής, τα υλικά και το διαθέσιμο κεφάλαιο. Η αποδοτική παραγωγή απαιτεί εξαιρετικά εκτεταμένο σχεδιασμό και παρακολούθηση της υλοποίησής του, συνεχώς, με σκοπό πιθανές βελτιώσεις κατά την διαδικασία, έτσι ώστε να δημιουργούνται περαιτέρω προϋποθέσεις αύξησης του παραγόμενου προϊόντος με ταυτόχρονη μείωση του κόστους και των λαθών. Σε άμεση συσχέτιση με την παραγωγική διαδικασία, η ελαχιστοποίηση των αποθεμάτων (πρώτων υλών και τελικών προϊόντων) αποτελεί βασική επιδίωξη για τη μείωση του αναγκαίου κεφαλαίου κίνησης και εν τέλει του τελικού κόστους μιας μεταποιητικής δραστηριότητας και εξαρτάται από την αξιοπιστία των αλυσίδων τροφοδοσίας και διάθεσης των προϊόντων.

    • ΠΩΛΗΣΕΙΣ

      Οι μονάδες πωλήσεων μιας βιομηχανίας είναι ένας κρίσιμος κρίκος της αλυσίδας καθώς έχουν την ευθύνη, σε συνεργασία με το Μάρκετινγκ να μετατρέψουν το παραγόμενο προϊόν σε έσοδο για την εταιρεία. Αποστολή τους η ανάπτυξη ενός δικτύου πελατών και η επιτυχία στις διαπραγματεύσεις για την πώληση του προϊόντος. Προηγουμένως απαιτείται να έχει σχεδιαστεί πολιτική τιμών, λαμβάνοντας τις απαραίτητες πληροφορίες κοστολόγησης. Οι υπεύθυνοι πωλήσεων ουσιαστικά συνθέτουν πληροφορία και γνώση που προέρχεται από όλα τις μονάδες της εταιρείας με τις οποίες συνεργάζεται: με την παραγωγή για την ορθή και έγκαιρη εκτέλεση των παραγγελιών, με την οικονομική διεύθυνση για τα κοστολόγια και για τη διασφάλιση των εισπράξεων, με τους αρμόδιους για τις μεταφορές για την αποτελεσματική παράδοση στον πελάτη, με τους υπεύθυνους των ασφαλειών για τη διαχείριση των κινδύνων, κοκ.

    • ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ

      Η αποδοτική παραγωγικότητα προϊόντων με εξασφαλισμένη υψηλή ποιότητα απαιτεί ολοκληρωμένη και αποτελεσματική συντήρηση του βιομηχανικού - παραγωγικού εξοπλισμού. Πρόκειται για το σύνολο των αναγκαίων δραστηριοτήτων, έτσι ώστε ο παραγωγικός - μηχανολογικός εξοπλισμός να λειτουργεί αδιάλειπτα και ομαλά. Στόχος της Συντήρησης είναι και η άμεση επαναφορά σε λειτουργία των παραγωγικών συστημάτων ύστερα από βλάβη. Οι βασικές δραστηριότητες της συντήρησης είναι η επιθεώρηση, η πρόληψη και οι επισκευές των μηχανημάτων, συστημάτων και εργαλείων της παραγωγής, οι ρυθμίσεις όπου χρειάζονται, οι δοκιμές και ο συνεχής έλεγχος. Πέραν της ασφάλειας που αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα, οι διαδικασίες συντήρησης στοχεύουν στην αξιοπιστία και διαθεσιμότητα του εξοπλισμού και στην ελάττωση του κόστους.

ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

Ισχυρή μεταποίηση σημαίνει και ισχυρή ελληνική οικονομία, ποιοτικές θέσεις εργασίας, ένα καλύτερο μέλλον για όλους μας. Στόχος της Ελληνικής Παραγωγής είναι να συμβάλλει ώστε η ελληνική μεταποίηση να γίνει πιο ανταγωνιστική, πιο καινοτόμα, πιο διεθνής. Η ανταγωνιστικότητα, η γραφειοκρατία, η χωροταξία, το ανθρώπινο κεφάλαιο και οι τεχνολογικά προηγμένες υποδομές είναι τα βασικά πεδία που επηρεάζουν καθοριστικά το βαθμό ευρωστίας της ελληνικής βιομηχανίας.

Ανταγωνιστική
παραγωγή

  • ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ

    • ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

      Το κόστος ηλεκτρικής ενέργειας για την ελληνική βιομηχανία είναι έως και 30% υψηλότερο από εκείνο των βασικών ανταγωνιστών της. Για τις βιομηχανίες εντάσεως ενεργείας είναι ένα παράγοντας επιβαρυντικός για τις εξαγωγές τους αλλά και για να ανταγωνιστούν ομοειδή εισαγόμενα προϊόντα. Η ελληνική ενεργειακή αγορά δεν λειτουργεί με ανταγωνιστικούς όρους. Οι τιμές καθορίζονται κατά το μέγιστο βαθμό με βάση τις διοικητικές προβλέψεις που καθορίζουν τη λειτουργία της αγοράς και καταλήγουν σε υψηλές τιμές. Η χώρα οφείλει να ακολουθήσει το παράδειγμα της υπόλοιπης Ευρώπης, οργανώνοντας μια ανταγωνιστική αγορά στο πλαίσιο της μετάβασης στο Ευρωπαϊκό Μοντέλο-Στόχο (Target Model), αυξάνοντας τις διασυνδέσεις με το εξωτερικό και επιτρέποντας να εισάγουν οι καταναλωτές ενέργειας φθηνότερο ρεύμα από εκεί χωρίς διοικητικές επιβαρύνσεις του κόστους του. Παράλληλα χρειάζεται ένα μακροχρόνιο εθνικό ενεργειακό πρόγραμμα που να διασφαλίζει επάρκεια και ανταγωνιστικό ενεργειακό κόστος, προϋπόθεση για μια ανταγωνιστική εξωστρεφή βιομηχανία.

    • ΜΕΙΩΣΗ ΜΗ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΦΟΡΩΝ ΣΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

      Στην προσπάθεια της χώρας να εξαλείψει το δημοσιονομικό έλλειμμα, θεσπίστηκαν φόροι και ισοδύναμα που επιβαρύνουν το κόστος παραγωγής. Από τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης στο Φυσικό αέριο έως τις ψηλές εργοδοτικές εισφορές, τις υψηλές ασφαλιστικές εισφορές των ελευθέρων επαγγελματιών και τη υψηλή και μεταβαλλόμενη φορολογία εισοδημάτων και κερδών έως την κατάργηση του συντελεστή ταχέων αποσβέσεων, πλήττουν με διαφόρους τρόπους την ανταγωνιστικότητα της παραγωγής αλλά και την ελκυστικότητα της χώρας για τους επίδοξους επενδυτές. Καθώς το δημοσιονομικό έλλειμμα τιθασεύτηκε χρειάζεται σταδιακή αποκλιμάκωση όλων αυτών των επιβαρύνσεων με πρώτες εκείνες που επιβαρύνουν το κόστος παραγωγής και παράλληλα εκείνες που διευκολύνουν τις επενδύσεις όπως π.χ. η επαναφορά του συντελεστή ταχέων αποσβέσεων. Για να μην επιστρέψει το δημοσιονομικό έλλειμμα είναι πιθανόν οι φορολογικοί συντελεστές να αποκλιμακωθούν πιο αργά ακολουθώντας τους ρυθμούς ανάκαμψης της οικονομίας, ωστόσο το πιο σημαντικό για κάθε επενδυτή είναι να είναι γνωστή εκ των προτέρων η φορολόγηση που θα αντιμετωπίσει.

    • ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ

      Από την έναρξη της κρίσης, η Ελληνική βιομηχανία ανταγωνίζεται στην Ελλάδα ή και εκτός Ελλάδας ομοειδείς επιχειρήσεις της από άλλες χώρες με τελείως άνισους όρους όσον αφορά τη χρηματοδότησή τους. Οι Ελληνικές επιχειρήσεις με δυσκολία έχουν πρόσβαση σε κεφάλαια ακόμα και για απλές ανάγκες, ενώ οι ανταγωνιστές τους έχουν την ευχέρεια άφθονης πρόσβασης σε κεφάλαια για επενδύσεις και βραχυχρόνιες πιστώσεις. Παρά τη μικρή βελτίωση, η κατάσταση δεν έχει εξομαλυνθεί με τις ελληνικές τράπεζες να παλεύουν ακόμη με τα κόκκινα δάνεια, δεν διαθέτουν μεγάλη ρευστότητα ούτε ανταγωνιστικά επιτόκια. Μόνο μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις καταφέρνουν να δανείζονται πια στις χρηματαγορές με μικρότερα επιτόκια από εκείνα που μπορούν να τους προσφέρουν οι εγχώριες τράπεζες αν και υψηλότερα πάντως από εκείνα των διεθνών ανταγωνιστών τους. Χρειάζονται εναλλακτικά χρηματοδοτικά εργαλεία που να μπορούν να δανειοδοτήσουν ανταγωνιστικά τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ;αλλά και η εξομάλυνση της λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος πρέπει να αποτελέσει κορυφαία προτεραιότητα καθώς η ύπαρξη κεφαλαίων και το κόστος τους επηρεάζουν καθοριστικά την ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας.

    • ΣΤΑΘΕΡΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ

      Τα κράτη σήμερα ανταγωνίζονται και στο πεδίο της φορολογίας. Για να αποτελεί ελκυστικό προορισμό επενδύσεων μια χώρα οφείλει να προσφέρει ένα σταθερό φορολογικό περιβάλλον χωρίς αιφνιδιασμούς και αναδρομικές φορολογικές επιδρομές όπως συμβαίνει επί δεκαετίες στη χώρα μας. Ταυτόχρονα οι φορολογικοί αυτοί συντελεστές πρέπει να είναι επαρκώς ανταγωνιστικοί με εκείνους κρατών ίδιου επιπέδου συντελεστών παραγωγής. Προβλέψιμο φορολογικό περιβάλλον σημαίνει δυνατότητα μακροπρόθεσμου σχεδιασμού για τις επιχειρήσεις, ανταγωνιστικοί φορολογικοί συντελεστές σημαίνουν βιομηχανικά προϊόντα που μπορούν να διεισδύσουν με αξιώσεις σε περισσότερες αγορές. Σταθερή ανταγωνιστική φορολογία για όλη τη βιομηχανία και όχι φορολογικές ελαφρύνσεις ad hoc για λίγους επενδυτές.

  • ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ

    • ΤΑΧΕΙΑ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ

      Οι διαδικασίες αδειοδότησης μιας επιχειρηματικής δραστηριότητας, χρειάζεται να απλοποιηθούν και οι χρόνοι να συντμηθούν, ήδη έχει ξεκινήσει μια σχετική προσπάθεια, χρειάζεται να επιταχυνθεί και να περιλάβει το σύνολο της βιομηχανίας.

    • ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΔΙΚΑΙΟΥ

      Η χώρα χρειάζεται να ακολουθήσει πια τις αρχές της καλής νομοθέτησης, με απλοποίηση εκσυγχρονισμό και αποσαφήνιση της νομοθεσίας. Οι πολίτες επενδυτές και μη χρειάζεται να ζουν σε καθεστώς ασφάλειας δικαίου, να γνωρίζουν τι ισχύει και τι όχι.
      Σημαντική είναι η επιτάχυνση της απονομής δικαιοσύνης, που σήμερα έχει υπερβολικά αργούς ρυθμούς που ισοδυναμούν με άρνηση απονομής δικαιοσύνης. Η επιχειρηματική δραστηριότητα βασίζεται στην τήρηση συμφωνιών-συμβάσεων, η αθέτηση τους μπορεί να θεραπευτεί μόνο από δικαστήρια που αποφασίζουν έγκαιρα. Αλλιώς είμαστε έρμαια των παρανομούντων και επιφυλακτικοί στις συναλλαγές μας.

    • ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

      Η ψηφιοποίηση της ελληνικής δημόσιας διοίκησης αποτελεί ακόμη πρόκληση και ζητούμενο παρά τις προσπάθειες των τελευταίων ετών. Είμαστε πολύ μακριά από τους στόχους της εξ αποστάσεως ηλεκτρονικής εξυπηρέτησης πολιτών και επιχειρήσεων από τις κρατικές υπηρεσίες, της ψηφιακής υπογραφής και των ψηφιακών κρατικών αρχείων όπου η πρόσβαση όλων είναι δυνατή. Η ψηφιοποίηση είναι ένα τεράστιο βήμα για την αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας αλλά και της διαφθοράς που αφαιρούν ανθρωποώρες, πόρους, δυνατότητες πρόσβασης στην πληροφορία και τελικά ανταγωνιστικότητα από την ελληνική βιομηχανία.

  • ΧΩΡΟΤΑΞΙΑ - ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

    • ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ - ΙΔΡΥΣΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ

      Καθώς συγκροτείται το εθνικό κτηματολόγιο, είναι επιτακτικό να εξειδικευτεί ο χωροταξικός σχεδιασμός με βάση τα σημερινά δεδομένα. Για τη βιομηχανία είναι απαραίτητο στη θέση των άτυπων βιομηχανικών συγκεντρώσεων να ενισχυθούν οι πρωτοβουλίες για την ίδρυση οργανωμένων Βιομηχανικών Περιοχών (ΒΙ.ΠΕ.) που να διαθέτουν τις κατάλληλες υποδομές. Στο εσωτερικό των ΒΙ.ΠΕ να ισχύουν ευέλικτοι κανόνες δόμησης διαφορετικοί από εκείνους των οικιστικών περιοχών, ώστε τα βιομηχανικά κτίσματα να μπορούν να υπηρετούν τις ανάγκες της εκάστοτε παραγωγικής διαδικασίας και να μην αντιμετωπίζονται όπως ένα διαμέρισμα πολυκατοικίας, αρκεί να τηρούν τους κανόνες της προστασίας του περιβάλλοντος.

    • ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΑΝΑΚΥΚΛΟΥΜΕΝΩΝ ΕΓΧΩΡΙΩΝ ΥΛΩΝ & ΥΛΙΚΩΝ

      Η χώρα μας έχει για χρόνια ένα ελλειμματικό εμπορικό ισοζύγιο. Είναι σημαντικό λοιπόν να αξιοποιεί στο έπακρο τις εγχώριες πρώτες ύλες, επιδιώκοντας να εξάγονται αφού τους έχουμε προσθέσει τη μεγαλύτερη δυνατή προστιθέμενη αξία. Θα ήταν ευκταίο να εξετάζονται όλες οι αλυσίδες αξίας που στηρίζονται σε εγχώριες πρώτες ύλες και να διευκολύνεται, απαλείφοντας τα εμπόδια ώστε να είναι δυνατή η αξιοποίηση αυτών των πρώτων υλών με περαιτέρω εγχώρια επεξεργασία. Ανάλογα ισχύουν για τα ανακυκλούμενα υλικά, άλλες χώρες για παράδειγμα απαγορεύουν την εξαγωγή του προς ανακύκλωση χαρτιού και το αξιοποιούν εξάγοντας προϊόντα με περισσότερη προστιθέμενη αξία.

  • ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

    • ΣΥΝΔΕΣΗ ΠΑΙΔΕΙΑΣ / ΕΡΕΥΝΑΣ / ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

      Η ελληνική οικονομία δεν μπορεί να στηριχθεί σε δραστηριότητες χαμηλής εξειδίκευσης και χαμηλών αμοιβών. Αν θέλει να επιβιώσει στο διεθνή καταμερισμό εργασίας και αγορών, πρέπει να αναπτύσσει και υιοθετεί καινοτομίες τόσο στις παραγωγικές διαδικασίες όσο και τα ίδια τα προϊόντα. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με μια στενή σύνδεση της έρευνας, της πανεπιστημιακής παιδείας και της παραγωγής με την εξάλειψη των διοικητικών μέτρων αλλά και των στερεοτύπων που την εμποδίζουν. Πολλές χώρες έχουν να μας διδάξουν πως γίνεται αυτό.

    • ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

      Η χώρα χρειάζεται σύγχρονες εργασιακές σχέσεις, που να διασφαλίζουν τα δικαιώματα των εργαζομένων και μια αξιοπρεπή συμμετοχή στην εργασιακή ζωή τους, ταυτόχρονα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι δυνατότητες της οικονομίας και των συγκεκριμένων επιχειρήσεων. Το παράδειγμα της μεταπολεμικής Γερμανίας που στηρίχτηκε σε μια ειρηνική συνύπαρξη εργοδοσίας και εργαζομένων με ισχυρά συνδικάτα που είχαν μακροπρόθεσμη στρατηγική, πείθει πως μπορεί να υπάρχει και ευημερία εργαζομένων και επιχειρηματιών και μια ισχυρή ανταγωνιστική οικονομία.

    • ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ

      Η ταχύτητα των τεχνολογικών εξελίξεων καθιστούν απαραίτητη την διαρκή κατάρτιση του ανθρωπίνου δυναμικού. Συχνά αυτή γίνεται στις ίδιες τις επιχειρήσεις, είναι όμως σκόπιμο ιδιαίτερα σε εποχές όπου κάποιες οικονομικές δραστηριότητες φθίνουν και άλλες αναδύονται, να υπάρχει ένα δημόσιο σύστημα επαγγελματικής κατάρτισης, όπως αυτό που διαθέτουν οι προηγμένες βιομηχανικές χώρες. Σε αυτό η χώρα μας υστερεί.

  • ΥΠΟΔΟΜΕΣ

    • ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΔΙΚΤΥΑ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ

      Οι παραγωγικές μονάδες χρειάζονται συντονισμένα και συνδυασμένα δίκτυα μεταφορών που να φτάνουν στα σημεία παραγωγής και να συνδέουν οδικές, σιδηροδρομικές, αεροπορικές και θαλάσσιες μεταφορές ώστε να διακινούνται γρήγορα και με ανταγωνιστικό κόστος οι πρώτες ύλες και τα τελικά προϊόντα από και προς το εσωτερικό και το εξωτερικό. Σ’ αυτά περιλαμβάνονται και διασυνδεδεμένα λιμάνια, αεροδρόμια, τελωνεία και αποθηκευτικοί χώροι. Ένα λιμάνι που δεν συνδέεται με το σιδηροδρομικό δίκτυο για παράδειγμα υστερεί. Ένα οδικό ή σιδηροδρομικό δίκτυο που δεν μπορεί να προσαρμόζει τη δυναμικότητα μεταφοράς στις μεταβαλλόμενες ανάγκες καταλήγει να είναι τροχοπέδη για την οικονομία.

    • ΔΙΚΤΥΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

      Τα δίκτυα μεταφοράς ενέργειας είναι εξ΄ ίσου ζωτικά. Χρειάζεται να είναι διαθέσιμα κοντά και με χαμηλό κόστος στους τόπους όπου είναι συγκεντρωμένη η παραγωγική δραστηριότητα, να εκσυγχρονίζονται και να διαθέτουν έγκαιρα τους εκάστοτε απαραίτητους υποσταθμούς και καλωδίωση υψηλής μέσης και χαμηλής τάσης. Ακόμη απαιτείται ευφυές ηλεκτρικό δίκτυο που να μπορεί να προσαρμόζεται στις διακυμάνσεις της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας και ηλεκτρικής παραγωγής.

    • ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ

      Είναι προφανές πως οι παραγωγικές μονάδες χρειάζεται να πλαισιώνονται από δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης για τα καθαρά λύματα τους. Κοντά σε αυτά ζωτικής σημασίας είναι να βρεθεί λύση για την ασφαλή επεξεργασία και αποθήκευση επικίνδυνων βιομηχανικών αποβλήτων. Θα μπορούσε να χωροθετήσει το κράτος έναν τέτοιο χώρο και να κατασκευαστεί η υποδομή από την ιδιωτική πρωτοβουλία.

EΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ 2024

CREATED BY INTERWEAVE