Χαιρετισμός κ. Μιχάλη Στασινόπουλου στην παρουσίαση της μελέτης του ΙΟΒΕ για τη μεταποίηση

Χαιρετισμός κ. Μιχάλη Στασινόπουλου
εκ μέρους της Ελληνικής Παραγωγής
Ζάππειο, 06/06/2017
—

Σχετικά με τη μελέτη του ΙΟΒΕ, βλ. εδώ.

Κυρίες και κύριοι,

Εκ μέρους της «Ελληνικής Παραγωγής», θέλω κι εγώ να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας εδώ, στη συνέντευξη Τύπου του ΙΟΒΕ για την παρουσίαση των συμπερασμάτων της μελέτης του για την μεταποιητική βιομηχανία στην Ελλάδα.

Πρόκειται για μια εξαιρετική δουλειά, που για πρώτη φορά έγινε σε τέτοια έκταση και σε τέτοιο βάθος.

Θέλω λοιπόν, πρώτα απ όλα, να εκφράσω τις ευχαριστίες μας σε όλη την επιστημονική/ερευνητική Ομάδα του ΙΟΒΕ και ιδιαιτέρως στον Γενικό Διευθυντή κ. Νίκο Βέττα και τον επικεφαλής της ερευνητικής Ομάδας κ. Άγγελο Τσακανίκα.

Οι ειδικοί σε λίγο θα σας παρουσιάσουν και θα αναλύσουν τα επιμέρους ευρήματα.

Από την πλευρά μου θέλω να επισημάνω το βασικό συμπέρασμα, αυτό που εμείς, οι άνθρωποι της Ελληνικής βιομηχανίας, μικρής και μεγάλης, γνωρίζουμε καλά από πρώτο χέρι:

Ότι η μεταποίηση στην Ελλάδα είναι ένας ζωντανός τομέας της οικονομίας μας και μπορεί να αποτελέσει βασικό μοχλό για την έξοδο από την κρίση και τη μετάβαση σε ένα πιο υγιές παραγωγικό μοντέλο.

Η μελέτη επισημαίνει βέβαια τα μεγάλα προβλήματα και τις δυσκολίες, αναδεικνύει όμως και τις μεγάλες δυνατότητες του μεταποιητικού τομέα στην Ελλάδα, ανατρέποντας στερεότυπα δεκαετιών.

Στερεότυπα που θέλουν τη χώρα ακατάλληλη για βιομηχανία και για παραγωγή προϊόντων υψηλής προστιθέμενης και τεχνολογικής αξίας, που να είναι ανταγωνιστικά στις απαιτητικές διεθνείς αγορές.

Στερεότυπα που θέλουν τη βιομηχανική παραγωγή στη χώρα μας κομμάτι του παρελθόντος, κατάλοιπο μιας περιόδου που παρήλθε ανεπιστρεπτί.

Αυτές οι λανθασμένες αντιλήψεις έχουν ήδη επιδράσει πολύ αρνητικά σε διάφορες πτυχές της παραγωγικής δραστηριότητας και της καθημερινότητας των επιχειρήσεων. Για πολλούς γύρω μας, συχνά και για την ίδια την Πολιτεία, η βιομηχανία έγινε θέμα δεύτερης και τρίτης προτεραιότητας. Επί σειρά ετών, ακόμα και επίσημες μελέτες και προτάσεις αναπτυξιακής πολιτικής παρέλειπαν συστηματικά να εντάξουν τη βιομηχανία στον χάρτη της οικονομίας.

Γι αυτό και η μελέτη αυτή του ΙΟΒΕ είναι πολύ σημαντική.

Γιατί η Ελλάδα ΚΑΙ παράγει ΚΑΙ καινοτομεί ΚΑΙ εξάγει καθώς υπάρχουν πολλές επιχειρήσεις, μικρές και μεγάλες, που καθημερινά αποδεικνύουν ότι η βιομηχανική παράδοση της χώρας μας, τα έμφυτα ταλέντα, η επιχειρηματική οξυδέρκεια και η εξωστρέφεια, συνεχίζουν να μας δίνουν τη δυνατότητα, ακόμα και σε πολύ δύσκολες συνθήκες όπως οι σημερινές, όχι μόνο να επιβιώνουμε αλλά και να αναπτυσσόμαστε.

Υπάρχουν στη χώρα μας εταιρείες «πραγματικά διαμάντια» που ανταγωνίζονται επάξια παγκόσμιους κολοσσούς.

Υπάρχουν μικρές και μεσαίες εταιρείες που τολμούν και εξάγουν καινοτόμα προϊόντα στις πιο δυναμικές αγορές του κόσμου.

Είναι ανάγκη να αναγνωριστεί η σημασία αυτών των «μικρών και μεγάλων εθνικών πρωταθλητών», γιατί αυτοί είναι που αποδεικνύουν ότι η χώρα ΜΠΟΡΕΙ να ξαναπιάσει το τραίνο μιας πραγματικά υγιούς και ισχυρής ανάπτυξης.

Εξαντλεί όμως η Ελληνική βιομηχανία τις δυνατότητές της; Ασφαλώς όχι καθώς πρέπει να υπερπηδά τα χρόνια προβλήματα με τα οποία βρίσκεται αντιμέτωπη η μεταποίηση – γραφειοκρατία, πολυνομία, αλληλοεπικάλυψη υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων, οι γνωστές καθυστερήσεις- με δυο λόγια ένα περιβάλλον αντίξοο και ρευστό, με σχεδόν πλήρη έλλειψη κινήτρων και πληθώρα αντικινήτρων. Αυτά είναι που οδήγησαν σε μια φθίνουσα συμβολή του μεταποιητικού τομέα στο ΑΕΠ της χώρας, ώστε σήμερα να κυμαίνεται λίγο πάνω από το 8%, όταν ο μέσος ευρωπαϊκός όρος είναι στο 15%!

Παρ’ όλα αυτά, η μεταποίηση σαν σύνολο συνέχισε να επενδύει ακόμα και μέσα στην κρίση και από το 2013 ξεπέρασε την υπόλοιπη οικονομία σε επενδυτικές δαπάνες ανά εργαζόμενο.

Από το 2009 έως το 2015 οι εξαγωγές αγαθών της μεταποίησης αυξάνονταν κατά 7,1% ετησίως και έφτασαν τα 22,5 δις το χρόνο κατά μέσο όρο στη διάρκεια της 5ετίας.

Κι αυτά, όταν είχαμε να αντιμετωπίσουμε, μέσα στην κρίση, νέα δυσβάστακτα προβλήματα, όπως η χρηματοπιστωτική ασφυξία και τα απαγορευτικά επιτόκια δανεισμού, η απώλεια εμπιστοσύνης λόγω country risk, η υπερφορολόγηση και το σημαντικά υψηλότερο από τους ανταγωνιστές μας ενεργειακό κόστος.

Όπως όμως θα διαπιστώσετε και από τα στοιχεία της μελέτης του ΙΟΒΕ, ακόμα και στις σημερινές πολύ δύσκολες συνθήκες, η συνολική επίδραση της μεταποίησης σε όρους προστιθέμενης αξίας, ΑΕΠ και δημιουργίας θέσεων εργασίας είναι πολύ μεγαλύτερη από ότι υποδηλώνει απλά το μερίδιό της στο ΑΕΠ, λόγω σημαντικών πολλαπλασιαστικών επιπτώσεων.

Και δεν είναι μόνο ο πολλαπλασιαστής της οικονομικής επίδρασης της βιομηχανίας, που είναι γνωστό ότι είναι ο υψηλότερος και η αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας που κατ εξοχήν προσφέρουν οι βιομηχανικές επενδύσεις. Εξίσου σημαντικά είναι και τα κοινωνικά οφέλη των παραγωγικών οικοσυστημάτων, με πρώτο και βασικότερο την απασχόληση με μόνιμες και ποιοτικές θέσεις εργασίας.

Η κοινωνική ευρωστία και το επιθυμητό κατά κεφαλήν εισόδημα δεν μπορούν να στηριχτούν σε όλη την ελληνική επικράτεια μόνο από τον τουρισμό και την αγροτική παραγωγή. Είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε τη διαφορά στην ανάπτυξη περιοχών που στο παρελθόν είχαν παραγωγική βάση -ακόμα και κλειστά οικονομικά σύνολα όπως ορισμένα νησιά σαν τη Σύρο ή τη Μυτιλήνη- να δούμε πώς εκεί άνθισε η οικονομία και μαζί η παιδεία, ο πολιτισμός και βεβαία και η λεγόμενη μεσαία τάξη.

Γιατί η βιομηχανία και η μεταποίηση είναι βασικός παράγοντας ανάπτυξης της μεσαίας τάξης που σήμερα ως γνωστόν πλήττεται καίρια και συρρικνώνεται από τη κρίση.

Επίσης, η παραγωγή δίνει προοπτική εξέλιξης στους νέους, σε ουσιαστικές δραστηριότητες που δίνουν αξία στη δημιουργικότητα τους, καριέρες σε όλους πρακτικά τους τομείς των επιστημών και των τεχνών. Αλλά και στηρίζει το εκπαιδευτικό σύστημα, που ειδικά στην εποχή μας είναι ανάγκη να βρει πόρους και να εξελιχθεί σε πιο στέρεες βάσεις.

Η χώρα μας έχει όλες τις βασικές προϋποθέσεις για να αναπτυχτεί η βιομηχανία: Ανθρώπινο δυναμικό, παιδεία, προνομιούχα γεωγραφική θέση, κλίμα, παράδοση, και κάποιες σημαντικές υποδομές. Άλλες χώρες στη γειτονιά μας, με πολύ λιγότερα από εμάς, κάνουν μεγάλα βήματα στη κατεύθυνση αυτή και επιβραβεύονται με χαμηλότερη ανεργία, με υψηλότερα εισοδήματα και πολλά άλλα οφέλη. Όλοι γνωρίζετε παραδείγματα.

Δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα, τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική γίνεται μια συντεταγμένη προσπάθεια ενίσχυσης της βιομηχανίας ως βασικού μοχλού ευημερίας και απασχόλησης.

Η Ευρώπη μιλάει για την ανάγκη «Βιομηχανικής Αναγέννησης» και θέτει ως στόχο την αύξηση του μεριδίου της μεταποιητικής βιομηχανίας στο 20% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ μέχρι το 2020.

Πριν από μια βδομάδα, το Συμβούλιο Ανταγωνιστικότητας της ΕΕ, υπογράμμισε «τον ουσιώδη ρόλο της βιομηχανίας ως βασικής κινητήριας δύναμης για ανάπτυξη, απασχόληση και καινοτομία στην Ευρώπη», και κάλεσε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να διαμορφώσει άμεσα μια μέσο-μακροπρόθεσμη στρατηγική και ένα Σχέδιο Δράσης με συγκεκριμένα μέτρα για τη βιομηχανία.

Γνωρίζοντας ότι η μεταποιητική βιομηχανία δεν έχει να χωρίσει τίποτα με κανέναν άλλο κλάδο της οικονομίας, εμείς, η Ελληνική Παραγωγή, πιστεύουμε ότι πρέπει να αναδειχθεί η σημασία της στην ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας, εστιάζοντας παράλληλα στην εξέλιξη του ανθρώπινου δυναμικού και ιδιαίτερα των επιστημόνων μας που σήμερα αναζητούν την τύχη τους στο εξωτερικό.

Θέλουμε να αυξηθεί η συμβολή της στο ΑΕΠ και να προσεγγίσει τον σημερινό ευρωπαϊκό μέσο όρο, που είναι γύρω στο 15%, γιατί αυτό αποτελεί εγγύηση για μια ανάπτυξη διατηρήσιμη, χωρίς αποκλεισμούς, με ποιοτική απασχόληση, με ενσωμάτωση της τεχνολογικής προόδου και της καινοτομίας.

Το μήνυμα που θέλουμε να στείλουμε σήμερα, με την ευκαιρία της παρουσίασης της μελέτης του ΙΟΒΕ, είναι πως το μέλλον ανήκει στη δημιουργία, στην πρωτοβουλία, στην παραγωγή. Πως η βιομηχανία δεν ανήκει στο παρελθόν, αλλά στο σήμερα και το αύριο.

Αρκεί να περάσουμε από τα λόγια στις πράξεις, από την Ελλάδα που καταναλώνει στην Ελλάδα που καινοτομεί και δημιουργεί και βρίσκεται στον πυρήνα μιας παραγωγικής Ευρώπης.

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.​